Wie zijn De Kleinkeinder? Nou dè gaon we nou vertèlle aan jouw. Wij zijn drie broers uit Den Bosch en wône a on de Jonkheer Severijns van Brockstraot midde in de stad, ieder in ons eige flètje maar wel naast mekaor:
Fons op nummer 10
Jèntje op 8 en daortussenin Frits op nummer 9, we hebbe wel de kamers doorgebroke det we nie steeds buitenom hoeve, gezèllig war?
Effe verderop
op de gallerei woont onze mennezjer.Die zurrugt veur ons sinds ons opa en oma er nie meer zijn en de doet ze goed,ieder weekend komt ze zellufgemakte soep brengen die ge deur heel de flat ruikt,lekker heur. Saome zijn wij ‘De Kleinkeinder’en daor zijn we heel blij meej.
Waorom heette wij De Kleinkeinder?
Wij zijn gegroeid (nie zo veul) bij ons opa † (leugenaar) en oma † (aan dun drank ). Van jongs af aan hebbe wij dezelfde pèkskes aan. Iedereen riep :” oooh wè un lèkkere jong die Kleinkeinder!” Nou en daorom hiette wij zo, begrèpte?! Ge heurt ons nie zegge dè wij un kwaaje jeugd hebbe gehad, alhoewel ons opa unne leugenaar was en ons oma weinig at (en wij dus nie) mar wel veul dronk (en wij dus ôk ).
Wè doen de Kleinkeinder?
Dè maoke wij zèlluf wel uit en daor hèdde oe eige nie meej te bemoeie. Mar omdèt gij un fen van ons bent (of hil gauw wordt) zulle we ut jouw toch vertèlle.
Wè doen wij?
Toen we nog veul jonger waore dan nou, heet ons oma ons hil veul liedjes geleerd. Dè vonde wij hil leuk. En nie allenig wij, mar ôk de femilie, vriende en verre kennisse van ons opa en oma. Op feestjes (vaak) moeste wij altijd zinge. Nie dè we dè altijd leuk vonde mar meestal wel en de is zo gebleve. Onze stemmen hebbe wel veul geleje mar wij worre nog steeds wel us gevraogd, ok al zijn we al we ouwer.
